Foto: Mehmet Tütüncü
Yazar Murat Özyaşar, birinci kitabı “Ayna Çarpması” ile 2008’de Haldun Taner, 2009’da ise Yunus Nadi Hikaye Ödülü’nün sahibi olurken, 2015’te çıkan “Sarı Kahkaha” ile de 2016 Memleketler arası Balkanika Edebiyat Ödülü’ne paha görülmüştü. Özyaşar’ın yeni kitabı “Aslı Gibidir-Diyarbakır Hikâyeleri” Doğan Kitap etiketiyle yayımlandı. Kitapları bu vakte kadar Fransızca, Kürtçe ve Farsça’ya çevrilen Özyaşar, yeni kitabının evvelkilerden bir istikametiyle ayrıldığını söylüyor: Tanıklık. Muharrir, “Bir kıssa hariç, metinlerin tamamı Diyarbakır’da yazıldı. Bu kitaptaki metinler kurmaca olduğu kadar gerçek, gerçek olduğu kadar kurmaca özelliğini taşıyor yer yer” diyor ve kitabının üst başlığının bu nedenle “Aslı Gibidir” olduğunu belirtiyor. “Çünkü ‘aslı gibidir’ mührünün basıldığı doküman, aslında asıl evrakın ne ‘aslıdır’ ne de ‘kopyasıdır’, tam sözüyle ‘aslı gibidir’” diye açıklıyor Özyaşar.
“Aslı Üzeredir – Diyarbakır Hikâyeleri”nde lisan, ortada kalmışlık, çocuklar, savaş üzere hususların yükü hissediliyor. Özyaşar bu noktada, “Bir edebiyatçının kente bakışıyla bir tarihçinin, mimarın, sosyoloğun bakışı ortasında önemli farklar var. Ben daha çok Diyarbakır’ın öyküsüne bakmak istedim, sokaklarına, beşerlerine, iki dilliliğine” diye anlattığı kitabı için “Bir bakıma benim edebiyatımın dipnotu gibi” diyor.
Böyle bir kitabı evvelden tasarlamamış Özyaşar, “Kimi kriz vakitlerinde kendimle ve Diyarbakır’la karşılaşmak zorunda kaldım. Bu metinler o kriz vakitlerinde yazıldı” diye konuşuyor. Kitaptaki yazıların bir kısmı İstanbul Arka News, Yokuş Yol, K24 üzere mecmualarda, gazetemiz ile birlikte Üniversal ve Le Monde gazetelerinde yayımlananan öykülerden oluşuyor. Muharririn öykülerinde iki lisan ortasında gidip geldiği müelliflik serüvenine şahit oluyoruz. Özyaşar, ortalarında Yaşar Kemal, Cemal Süreya, Ahmed Arif ve Sezai Karakoç’un da olduğu edebiyatçılara selam yolluyor kitabının bir öyküsünde. Tıpkı kıssada “Kimsiz kaldım” diyen Dünya Ana üzere dünyaya “kimsiz dil” ekseninden baktığında ise çok acı, çok gerçek ve yutkunduran kıssalar gördüğünü söz ediyor.
Geleceğin karanlık olduğunu söyleyen Kör Recep’e katılıyor mu, yoksa umudu var mı Murat Özyaşar’ın? “Kör Recep, ‘Kör bir adamım ben, karanlığı âlâ bilirim’ diyordu, ona inanıyorum” diyen muharrir, ekliyor: “Barış ismine umut var mı, sahiden bilmiyorum. Barışı istemek bir haktır, bunu biliyorum. Lakin artık barışı istemekten çok, barışa mecbur olduğumuzu düşünüyorum.
Çünkü ateş düştüğü yeri yakar!
Çünkü ateş düştüğü yeri aydınlatır!”
Demirel’in desenleri…
“Aslı Gibidir-Diyarbakır Hikâyeleri”nin kapağı başta olmak üzere kıssaların ortasında Selçuk Demirel’in desenleri var. Murat Özyaşar, çizimlerin kitaba nasıl dahil olduğunu “‘Diyarbakır’da yaşamak’ isimli yazım Le Monde gazetesinde yayımlanmıştı. Selçuk Demirel de bu yazıya eşlik eden çok hoş bir desen çizmişti gazetede. Kitap yapma fikri oluşunca Selçuk Demirel’in desenlerinin bu kitaba ziyadesiyle yakışacağını ve tamamlayacağını düşündüm. Zira çizdiği o birinci desen, şimdi kitaptaki öteki metinleri görmediği halde, tüm bu metinleri de kapsayacak cinstendi. Sonrasında yazıların tamamını okudu, çeşitli desenler gönderdi, üzerine birlikte hayli bir çalıştık ve bu hoş buluşma oldu” kelamlarıyla açıklıyor.
