Ekonomik kriz yurttaşın hayatını giderek zorlaştırırken; yurdun dört bir yanından insanca yaşayacak fiyat isteyen ve direniş başlatan personellerin sayısı da her geçen gün artıyor. Çalıştıkları işten sendikalı olduğu için çıkarılan ve fabrikaların önünde çadırlarda direnen personeller, kimi vakit eşlerinin ve çocuklarının aksiyona gelmesiyle, kimi vakit da sendika temsilcilerinin yanlarında olmasıyla uğraşlarını sürdürüyor. Bayrama direnerek giren personellerin ortak talepleri birebir; “İşimizin, ekmeğimizin ve hakkımızın peşindeyiz. Direniş çadırlarımızı kaldırsalar bile her alanda hakkımızı aramaya devam edeceğiz.”
Gıda, ambalaj, otomotiv, makine üzere çok farklı işkollarından çok sayıda personel, yurdun farklı yerlerinde sadece sendikalı oldukları için işten çıkarıldı ve direniş başlattı. Giderek büyüyen direnişleri karşısında patron mahkeme kararlarına rağmen geri adım atmıyor. Personel ve işçiler ise haklarını almakta kararlı… Aydın, Muğla, Sakarya, Tekirdağ ve İstanbul’da çeşitli işkollarında sendikalı oldukları için işten çıkarılan ve fabrikalarının önünde direnişlerini sürdüren personeller yaşadıklarını gazetemize anlattı.
‘Davayı kazandılar, nöbet tutuyorlar’
Aydın’ın Söke ilçesinde bulunan 233 çalışanın çalıştığı Sibaş Besin Fabrikası önünde de bir direniş var. Çalışma saatleri, makûs çalışma şartları, şeflerin baskısı nedeniyle fabrikada çalışan 117 personel, Türk İş’e bağlı Tek-Gıda İş Sendikası’na üye oldu. Patronun “sendikadan ayrılın” baskısına direnen 8 emekçi işten atıldı. Bunun üzerine sendikaya üye olan emekçi sayısının arttığı, akabinde bununla yetinmeyen patronun 72 emekçiyi daha işten çıkardığı kaydedildi. İşten atılan 77 personel işe iade davası açtı ve dava geçen günlerde emekçiler lehine sonuçlandı. Buna rağmen patron, mahkeme kararına uymadı. Çalışanlar de fabrika önünde dönüşümlü “işe iade nöbeti” başlattı. Nöbet 28 Aralık 2018’den bu yana Söke’deki fabrika önünde emekçilerin dönüşümlü katılmıyla sürüyor. İşten çıkarılan ve direnişte olan çalışanlardan Halime Ulutaş, işe iade davasını kazandıklarını ve patrondan kendilerini işe almalarını beklediklerini söylüyor. Ulutaş, şöyle devam ediyor: “İşveren, bize 12+8 olmak üzere 20 aylık bir tazminat ödemesi yapmak istiyor. İnsanca çalışmak için sendikalı olduk. Devletin verdiği hakkı neden kullanamayalım? Çadırı şimdilik kaldırdık, sendika ve patronun görüşmeleri sürüyor, sonuca nazaran nöbetin devam edip etmeyeceğini değerlendireceğiz. Her alanda hakkımızı aramaya devam edeceğiz.”
1 yıldır direniş var
TÜVTÜRK Muğla Taşıt Muayene İstasyonları İşletim AŞ’de çalışan çalışanlar de işyerindeki makus çalışma şartları, hak gaspları ve alınmayan iş güvenliği tedbirleri nedeniyle DİSK Nakliyat-İş Sendikası’na üye olmuş, fakat bu nedenle işten çıkarılmıştı. 1 yıla yakın vakittir direnişlerini sürdüren 14 personel işe iade davası açmış ve mahkemeyi kazanmıştı. Mahkeme, çalışanlara sendikal tazminat ödenmesine hükmetti. İşe iade davasını kazanan fakat hâlâ işe iadeleri yapılmayan 14 emekçiden biri olan Zeki Çerçi, yaşadıklarını şöyle özetliyor: “13 Ağustos 2018’de işten atıldık. 358 gündür işimizi geri almak için direniyoruz. Nisan ve mayıs aylarında görülen işe iade davalarımızı kazandık. TÜVTÜRK’ün taşeron firması, istinaf mahkemesine gitti, oradan çıkacak kararı bekliyoruz. Tek temennimiz işimize geri dönmek.”
‘Seni yumruklarım’ tehdidi
Tekirdağ Çerkezköy’de bulunan Lang-Yüzer Otomotiv Sanayi AŞ firmasında makûs çalışma şartları sebebiyle Petrol-İş Sendikası’na üye olan 35 personel, baskı ve tehditlerle uğraş etmeye çalışıyor. Hareketteki emekçilerden Ali Seven Aktaş, çalışanların 23 Temmuz’da sendikaya üye olmaya başlamasının akabinde 3 kişinin işten adıldığı 11 arkadaşlarınında zorla sendikadan istifa ettirildiğini argüman etti. Aktaş, “Bu süreçte işverenin bir akrabası beni yanına çağırarak ‘Seni aynaya fırlatırım, beynini çıkarırım, seni yumruklarım’ biçiminde tehdit etti. Gayesi beni üstüne saldırtıp işten attırmaktı. İşe gittiğim her gün işten çıkarılma olasılığımı bilerek gidiyorum. Sendika da ‘Yetkiyi şimdi alamadığımız için direnişe geçemeyiz’ diyor. Biz anayasal hakkımızı kullandık, başımıza gelmeyen kalmadı. Ama hakkımızı sonuna kadar savunacağız” dedi.
4 aydır direniyorlar
Sakarya’da olan Saica Pack ambalaj fabrikasında Selüloz-İş’e üye oldukları için işten atılan 3 çalışanın direnişi de yeniden fabrika önünde, 29 Nisan’dan bu yana sürüyor. Direnişte olan emekçilerden Erkan Gürlü, 79 personelin sendikaya üye olarak toplu iş kontratı sürecini başlatmasının akabinde patronunun krizi mazeret ederek işlerine son verdiğini söyledi. Gürlü, “O günden beri çadırımızda direnişe devam etmekle birlikte 12 Temmuz’da işe iade davamızı açtık. Şu an 3 personel olarak direnişe devam ediyoruz. Ben çadıra çocuğumla geliyorum ve yalnızca işimin, ekmeğimin ve hakkımın peşindeyim. İşverenin da çocuğu var, çocuğuna bu yaptıklarını nasıl açıklayacak?”
‘Davetimize gelmediler’
Düzce Cam Fabrikası’nda Kristal- İş sendikasında örgütlenen çalışanlar 2015 yılından bu yana sendikal yetkiyi almak için çaba veriyor. 4 yıllık çaba sürecinde 82 personel işten çıkarılırken, Yargıtay kararıyla yetkiyi almaya hak kazanan sendika, patronun toplusözleşmeye yanaşmaması üzerine grev kararı aldı. Arkadaşları ile dayanışmak için greve çıkan Düzce Cam Fabrikası emekçilerinden, Kristal-İş Sendikası Düzce Bölge Temsilcisi Kayhan Akpınar, “Bu süreçte işten çıkarılan personel sayısı 82’ye yükseldi. İçeride 30 kişi kadar kaldık ve toplusözleşme sürecine başlamak istedik. Patron toplusözleşmeye davetimize icabet etmedi. Bunun üzerine 26 Temmuz’da greve çıktık. O günden beri sesimizi duyurmaya, hakkımızı savunmaya çalışıyoruz.”
Aydın, Muğla, Sakarya, Tekirdağ ve İstanbul’da çeşitli işkollarında sendikalı oldukları için işten çıkarılan ve fabrikalarının önünde direnişlerini sürdüren çalışanlar yaşadıklarını gazetemize anlattı.
‘SENDİKAYA GÜVENMEKTE YANILGI ETTİK’
