Dünya Ekonomik Forumu’nun (WEF) resmi internet sayfasında yer alan habere nazaran, sentetik kıyafetlerdeki mikro lifler yıkanırken koparak, denizlere ve okyanuslara ulaşıyor. Bu durum önemli mikro plastik kirliliğine neden oluyor.
Amerikan Temizleme Enstitüsü ve Pak Su Araştırma Vakfı’nın derlediği datalar denizlerdeki mikro plastik kirliliğinin yüzde 17’sinin çamaşır makinelerinden kaynaklandığını ortaya koyuyor.
Statista’nın bilgilerine nazaran ise dünyada mikro plastik kirliliğine en çok neden olan malzemelerin başında akrilik ve polyester geliyor. Ayrıyeten giysileri çok sık yıkamak, renklerinin solmasına, sarkmalarına ve ziyan görmelerine neden oluyor. Moda sanayisi bu meselelere deva olarak tek kullanımlık kıyafetler tasarladığı üzere daha az yıkanıp çok daha uzun müddet dayanacak yeni çeşit kumaşlar da geliştiriyor.
İngiltere’de deniz ekolojisi üzerinde uzman bir şirket tarafından deniz yosunu ipliğinden dokunmuş ve nane yağı zerk edilmiş tişörtler, klasik pamuklu bir tişörte nazaran yıkama için 3000 litre daha az suya gereksinim duyuyor. ABD merkezli öbür bir firma ise tüm hafta giyilebilecek gömlekler üretiyor. Firma yetkililerine nazaran özel olarak yünden üretilen kıyafetler, teri çok daha aktif biçimde emiyor ve alternatif gereçlerden çok daha güçlü. Merinos yünü üzerine odaklanan diğer firmalar ise çok seyahat edenler için hafif ve daha az yıkanan giysiler tasarlıyor. Yünlü kumaşlar polyester üzere sentetik muadillerinin tersine nefes alabiliyor ve kokuya karşı doğal olarak güçlü. Bu doğal gereç, çok yüksek oranda nem emip, daha sonra buharlaşmasına müsaade vererek berbat kokuların giysiye hapsolmasına mahzur oluyor.
İngiltere’deki Plymouth Üniversitesi’nde yapılan deneylere nazaran, 6 kilogramlık bir çamaşır yıkandığında çamaşır makinesinden 700 binden fazla mikro lif salınıyor. Ortalarında büyük beyaz eşya markalarının da bulunduğu şirketler, etrafa verdiği ziyan ve güç tasarrufu açısından çamaşırların düşük derecede yıkanmaları ve kuru temizlemeden uzak durulması gerektiğini belirtiyor.
