Kahramanmaraş’ta çıkan Güzlek mecmuasının genel yayın direktörü Yalçın Yücel ile konuştuk. Eserlerinizi [email protected]’a yollayabilirsiniz.
– Usare edebiyat-sanat mecmuasını de çıkardığınızı biliyoruz. Neden Güzlek?
2015 yılında yayımladığım “Usare” edebiyat-sanat mecmuası bana yetmemişti. Nedense o mecmuanın saçlarını istediğimce tarayamadım. Daha çağdaş, daha özgürlükçü ve evrensele uzanırken öz Türkçe ereğiyle yolunu çizen bir mecmua daha… dedi içimdeki o ses. Ve, ismini düşündüm günlerce… “Güzlek” sözcüğü çok sıcak geldi sonunda. Akabinde muharrir ve şair dostlarımla görüşmem oldu. Yaprakların kızıla dönüştüğü bir günde (2016 Ekim) hayatı başladı Güzlek’in. Düşündüğüm üzere, düzgün kalemlerin yer aldığı Güzlek’in gözlerindeki parıltı da titremsiz oldu. Güzlek edebiyatımıza evvel toplumcu bir yönseme getirdi. Toplumsal bir planda değerlendirdiği edebiyatın hudutlarını da genişletmek uğraşı olacaktı. Kanıya ait kimi üretim kollarının bütününe, bilhassa sanata ve şiire karşı olan kapitalist üretim anlayışının karşısına da yüreklilikle dikildi. Bence Güzlek, Kahramanmaraş’ın edebiyat ve sanatının rahat nefes almasını sağlamıştır. Bir mecmuanın adımlarının sağlam olması sevilmesine, istenmesine bağlıdır. Güzlek, Maraş dışında bu sevgi bağını kurmuştur. Kolay değildir edebiyatın toprağını yeşertmek. Sabır ister, özveri ister. Dayanmak, direnmek ister. Bir elimde Usare, başkasında Güzlek… Hangi yanıma dönsem ışıl ışıl bakıyorlar bana.
‘Dil çok önemseniyor’
– Mecmuada lisan çok önemseniyor…
Dergide en önemsediğim bahislerden biri de lisan konusu olmuştur. Türkçemiz yabancılaşmadan kesinlikle kendini kurtarmalıdır. Güçlü bir lisanı yabancılaştırarak fakirleştirmek, o lisana yapılan en büyük kötülüktür. Arı lisanımız, yenileşmeye de ahenk sağlayan güçtedir. Güzlek, lisanımızın tüm hoşluklarını yansıtmanın da övüncü içindedir. Müellif ve şairlerimiz bu hususun özünde olan yenilikçi insanlardır.
– Eseri yayımlananlara mecmua gönderiyorsunuz; diğer kentlerle ve okurla münasebetiniz nasıl?
Yazı ve şiirleri yayımlanan sanatkarlara üçer adet mecmua göndermek önceliğimiz olmuştur. Büyük kentlerden seçtiğimiz temsilcilerse uzantılarımızı oluşturur. Sağlam ve vaktinde bir mesaj olması için de posta kargo seçkimizdir. Muhakkak bir sayıya ulaştığımızda ülke çapında deneme, hikaye, şiir kollarında müsabakalar düzenlemek fikirlerimizin ortasında yer almakta. Böylelikle daha geniş kitlelere ulaşırken kalemlerimizi de çoğaltmış olacağız. Şiir söylenceleri de sanatkarlarımızı bir ortaya getirecektir. Şu anıyı anlatmadan geçmeyeyim. Mecmuanın üçüncü sayısındaydık. Telefonumuz çalıyor. Açıyorum. Edirne’den bir okuyucu… Uzunca bir konuşmadan sonra okuyucumun dergime vurduğu bir öteki isim gönendiriyor beni: “Işıltılı Düşünce”. Hoştur şüphesiz, tenkitlerde okşanmak. Bir yazın insanı olarak, topluma karşı daima kendimi sorumlu görmüşümdür. “Okumuyorlar”, sözünü kabul etmiyorum bir türlü. Okuyacaklar, okutturacağız… İşte Güzlek… Işıltılı Fikir çoktan düştü bile masalara. Bütün dergilerimize ülkemin güneşli dağlarından selam olsun.
*** Mecmualarınızı Nurduran Duman ismine Cumhuriyet gazetesinin adresine gönderebilirsiniz.
