Yaklaşık 15 yıldır müziğin içinde olup da art planda duran bir isim Erkin Arslan. Sanatçı, bu yıllarda reklam, dizi ve sinema müzikleri yapıp, pop şarkıcılarına besteler sunmuş, büyük isimlerle birebir sahnede yer almış. Arslan, artık solo mesleğinin başlama vakti geldiği andan itibaren bir yılda 5 müziğini yayımladı. Bunlardan biri olan enstrümantal müzik “Mesopotamia” ile beğeni topladı. Bir plak şirketi bünyesine katılmamayı tercih eden, kendi gayretiyle ilerleyen sanatkarla konuştuk.
* Bugüne kadar kimlerle çalıştın?
Benim mesleğim biraz karışık. Aşağı üst 15 yıldır reklam ve sinema müzikleri yapıyorum. Bunu yaparken, o sırada sahnede çaldığım devirler oldu. Sezen Aksu, Ajda Pekkan, Sibel Tüzün üzere isimlerle birebir sahnede yer aldım. Eş vakitli olarak 15 dizinin müziğini yaptım, 90 ve 2000’li devirlerde. Birçok pop müzik şarkıcısına besteler verdim. Bu türlü de devam ediyordum hayatıma aslında…
* Pekala, ne oldu da solo mesleğe geçtin?
Bana herkes yıllardır, “Kendine neden bir şeyler yapmıyorsun, ne hoş müziklerin var, ne hoş enstrüman çalıyorsun” diyordu. Geçen sene o denli bir şey geldi ki içimden, durduramadım ve birinci teklimi çıkardım “Kadın Dediğin Güç Şey” diye, kendimce eğlenmek için. Lakin çok hoş reaksiyonlar aldı. Güya birinci adımı attıktan sonra kolaylaştı her şey. Akabinde, merhum Uzay (Heparı) benim yakın arkadaşımdı, aile dostumuzdu; Sezen Aksu’yla da muhabbetim var. İkisinin “Kadınım” müziğini “cover” yaptım piyanoyla, klip de çektik. O da hoş yansılar aldı, ondan sonra “Hadi o vakit bir tane daha yapalım” diye diye bir senede 5. teklimi çıkardım… Şu an insanların gözünde daha bir yıllık bir sanatçıyım lakin 30’un üzerinde bestelediğim enstrümantal eser var. Mayıs ayında da “Mesopotamia” diye bir beste yaptım, üç gün sonra “İstanbullu Gelin” diye bir dizide kullanıldı. Öbür müziklerimin çok üstünde bir ilgiyle karşılaşıp birden teğe tanınır, bilinir bir hal aldı. Beşerler enstrümantal müziğe o kadar hoş şeyler yazdılar ki dünyanın dört bir yanından, o da beni “Demek ki ben enstrümantal tekliler çıkarmaya da yeri geldiğinde albüm yapmaya da devam edebilirim” diye düşündürdü. Çok önemli bir potansiyel, çok önemli bir dinleyici kitlesi var. Şu an Spotify’da ve YouTube’da en çok dinlenen müziğim enstrümantal olan müziğim.
‘iPad’le bile müzik yapabilirsin’
* Dijital platformların da tesiri oldu herhalde solo mesleğine geçmende…
Muhakkak. Günümüzde dizüstü bilgisayarı geç, iPad’le bile müzik üretilebilir hale geldiğimiz için geçmişte yılda 20 sanatçı çıkıyorsa artık 220 sanatçı var. Onun bir merceği olmadığı için sen sanatçısın, sen değilsin diyemezsin. Müzik o denli bir şey değil zati; her isteyen müzik yapabilir, ben ona inanıyorum.
* Pekala, plak şirketi bünyesinde olmadan, dijital platformlar aracılığıyla para kazanabiliyor musun?
Bu formda para kazanamıyorum. Bir senede beş tane tekli çıkardım fakat bir sefer konserim oldu. O da yaptığım yatırımın herhalde 50’de 1’i kadar bir şey kazandırmıştır.
* Plak şirketsiz sıkıntı mu o halde?
Bilmiyorum. Aslına bakarsanız ben bu yola para kazanmak için çıkmadım. İstediğim şeyi özgürce yapabilmek için yola çıktım. Bir plak şirketim olsaydı yüzde 90 “Mesopotamia” diye bir şey ortaya çıkmayacaktı. Kendi istediğimi yapabilmek için bu bağımsız adımı attım. Vakit ne getirir bilmem, tahminen 5 sene sonra bir şart gelişir de plak şirketiyle çalışıyor olabiliriz.
* Şu an çoğunlukla kısa aralıklarla tekli çıkarmak ve sonrasında albümde bu müzikleri toparlamak üzere bir alışkanlık var, sen de onu yapanlardansın. Neden?
Bir albüm yaptığınız vakit o müziklerin iki adedine klip çekebiliyorsunuz, beşerler da o müzikleri biliyor. Siz öteki 7 müziğin maliyetini, emeğini çöpe atıyor oluyorsunuz günümüzde. 1970’lerde 80’lerde bu türlü değildi. Beşerler albüm çıksın diye bekliyor, çıkınca aylarca dinliyorlardı. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte müzik tek cümbüş aracı olmaktan çıktı. 30 sene evvel müziğin eğlencedeki hissesi yüzde 80 ise şu an 15-20’lere düştü bana nazaran. Artık bir müziğe bile tahammülleri yok, onun da fragmanını dinlemek istiyor. Bu beni üzüyor fakat anlıyorum bir yandan da…
‘Hedefim üretebilmek’
* Amaçların neler?
Tek gayem üretebilmek. Zira her şey değişiyor. Bugün yola çıkışınla iki sene geldiğin noktadaki pozisyonun tıpkı olmayabilir. Vakit olgusuna takılmadan üretebildiğim kadar bir şeyler üretmek istiyorum, o beni memnun ediyor zira.
* Kendini nerede görürsen hedefine ulaşmış olursun?
Bu yaptığım müziklerle; bilhassa enstrümantal müziklerden bahsediyorum, tahminen pop müzikleriyle da olabilir fakat hoş konserler vermek istiyorum. Yalnızca Türkiye’de değil, ülke dışında da konserler… Zira enstrümantal müzik kozmik bir şey, şarkıyı lisanla manipüle etmediğiniz için Japonya’da da konser verebilirim, Kanada’da verebilirim, Afrika’da da verebilirim. Beşerler dinlesin isterim. Hepimiz kendimizi tabir etmek isteriz bu hayatta.
* Evvelden daha art plandaydın, birilerine müzik veriyordun yahut yaptığın müzikler sinemalara dizilerde çalınıyordu. Artık ön plandasın, ne fark ve zorluklar var?
Çok önemli bir fark varmış. Art planda olduğunuz vakit aslında işinizi yapıyorsunuz. Biraz zanaata dönüyor olay. Zira sizden insanların birtakım talepleri var; sinemasına nazaran, dizisine nazaran… Kendi adımla bir şey yaptığım vakit değişik bir zorluklar var. Siz böylelikle zati var olan bir sistem içinde çarkın işleyen bir ayağı oluyorsunuz. Lakin burada siz kendiniz bir ekosistem yaratmak zorundasınız. Kendiniz bir markaya dönüştürmek zorundasınız. O da işin büyük bir kısmıymış aslında. Müzik, beste yapmak aysbergin görünen yüzüymüş. Orada fark ediyorsunuz aslında insanlara ulaşmak, fark edilmek öbür bir şey.
* “Mesopotamia”, Göbeklitepe için yaptığın bir eser, nasıl çıktı ortaya?
Göbeklitepe beni çok etkiledi, çok kıymetli bir olay. Yıllarca okuduk ettik, bildiğimiz bir gerçek vardı, o birden teğe değişti. Beşerler bunun farkında mı, bilmiyorum. Mezopotamya bölgesi de beni çocukluğumdan beri çok etkiliyordu. Müziğin Göbeklitepe’nin keşfedilmesi için bir vasıta olmasını çok arzuluyorum. Ben bir halde yapıtı ürettim, bir klibi ya da belgesel çalışması yapılabilse birtakım imajlarla birlikte ve bunlar yurtdışına paylaşılsa Göbeklitepe’ye daha çok insan çekilebilir. Zira bence yaşayan herkesin görüp keşfetmesi gereken bir yer.
