Hedonutopia “Yakamoz Sandalı” (DokuzSekiz Müzik)
10 yıldan fazlasını geride bırakan Hedonutopia topluluğunda vakit zarfında eksilen tek şey eleman sayısı. Üçlüden ikiliye dönüşen, gitar ve vokalde Fırat Külçek, synthe’te Kerem Feyzi’den oluşan; birinci iki albümü yedişer modülden oluşturan Hedonutopia’nın, üçüncü albümünde de müzik sayısı sabit kalırken, müziğinin üzerine oldukça bir şey koymuş. Üçüncü albüm “Yakamoz Sandalı”, Taner “Jakuzi” Yücel’in elinde, Kaan Düzarat’ın Analog Kültürü’nde beş gün içinde kaydedilmiş.
Bu istikrarlı ve çalışkan İzmirli topluluğun, çağrıştırdığı çok şeye karşın, kendine has bir sound’u, özellikle da Norveç’te çekilmiş puslu bir fotoğrafı andıran kendine has bir hayal dünyası var.
Açılış müziği “Günaydın”ın kelamları Bülent Ortaçgil’e ilişkin değil. Albümün devamı da baştan sona bir tek müzik üzere akıyor, dinleyeni bir girdap üzere kendine çekerek tınlıyor. “Sev Beni” isimli müzikte ince bir arabesk çizgi bulunsa da, ağır basan his Kuzey’den geliyor. Müziklerin ardındaki ses görüntüleri ve uçuşan iç sesler kötülüklerden arınmış semavi bir dünyaya sürüklüyor.
Mevcut yeni topluluklarımız ortasında en zariflerinden biri olduğunu bir kere daha kanıtlıyor Hedonutopia, “Yakamoz Sandalı” albümüyle. Tutkulu, büyüleyici ve sofistike…
Kuhn Fu “Chain The Snake” (Berthold Rec)
Hollandalı topluluk Kuhn Fu’nun müziğini, piyasa müzisyenlerini anlatırcasına tanım etmek pek mümkün değil. Onları fakat Frank Zappa’nın absürd fikirlerinden, John Zorn’un tekinsiz doğaçlamalarından, King Crimson’ın sınırsız yaratıcılığından meydana gelen çılgın bir karışım olarak görmek gerek. Ya da kısaca son albümleri “Chain The Snake” hakkında kullandıkları “paranoyak bir prog-punk-caz” lafını zirveye yazmak gerek.
Topluluğun üçüncü stüdyo albümünde kimi değişiklikler var. Birincisi ortalarına yeni katılan İngiliz davulcu George Hadow. İkincisi ise müziklerinin giderek daha az sevinçli, daha fazla melankolik ve karanlık olmaya hakikat yelken açışı.
Yaş ortalaması otuzun üzerinde. Kurucu ve önder, Alman gitarcı Christian Kühn, İsrailli bas klarnetçi Ziv Taubenfeld, Türk basçı Esat Ekincioğlu. Üyeler ortasında ahenk ve uyumsuzluk iç içe; ortalarındaki devinimin reçetesi anarşi. Anbean her şey değişiyor bu müzikte: atmosferden ritme, melodiden armoniye… Grotesk kesimlerin tekinsiz bir mizah anlayışı var. Atonal yabanî pasajlar ve serseri özgür formlar son kelamı söylüyor.
“Chain The Snake”, entelektüel bir kaos, keyfine planlanmış bir sabotaj, çatlak profesörlere has bir deney, çağdaş kaçıklar için panayır.
