Anayasa Mahkemesi (AYM) Genel Şurası, “Bu suça ortak olmayacağız” başlıklı bildiriyi imzaladıkları gerekçesiyle barış akademisyenlerinin “silahlı terör örgütü propagandası yapmak” cürmünden cezalandırılması nedeniyle söz özgürlüklerinin ihlal edildiğine karar verdi.
”Anayasa Mahkemesinin Barış Akademisyenleri Davasında Verdiği Hak İhlali Kararı Üzerine ;
Üç yıl evvel hak ve özgürlükleri önceleyen ,biatı reddeden,bilimsel akla nazaran hareket eden ,akademisyen sorumluluğu ile yurdun bir kısmında yaşanan olaylar,ölümler ve hak ihlalleri karşısında ,kendini ‘’birşey yapmalı “diyerek yazıyla söz eden ,karşılığında “çıkarsınlar cüppelerini dağa çıksınlar “denilerek gaye gösterilenlerin imzaladığı bildirgenin söz özgürlüğü kapsamında kaldığı Anayasa Mahkemesinin kararıyla birkez daha tesbit edildi.
Şu soruların yanıtlarını biliyormuyuz?
Barış bildirgesindeki imzası olan kaç akademisyen ihraç edildi?
Kaç akademisyen çok sevdikleri öğrencilerinden ve öğretme isteğinden yoksun bırakıldı?
Onlardan boşalan yerlere kimler akademisyen olarak alındı?
Ne hissettiler,devlete ve yönetenlere karşı?
Bu geçen müddette ailelerini ,kendilerini nasıl geçindirdiler ,nasıl yaşadılar?
Kaçı hayata veda etti?
Yargıdan umutlarını kestiler mi mesela?
Her barış bildirgesi davasında umutlandılar mı,hayal kırıklığı yaşadılar mı mesela?
Her duruşma bir imtihan mıydı ,hem onlar hem de yargılama makamında olanlar için ?
Not verdiler mi hem kendilerine ,hem de kürsüdeki heyete ?
Pek birçoklarının verdiğini düşünüyoruz,zira yargı eğitimde de yargılama faaliyetinde de sınıfta kaldı.
Şimdi bütünleme vakti.Akademisyenlerin de öğretme sürecini gözden geçirme vakti.
Ancak bu elbette ki yeterli akademisyenlerle olacak .
Önce hak gayreti devam edecek . Yoksun bırakıldıkları tüm hakları teslim edilecek.İhraç edilen akademisyenler misyonlarının başına geçecekler ve geleceğin yargısında misyon alacak bireyleri ve güzel yargıçları yetiştirecekler.
Hemen olmayacak lakin kesinlikle olacak.
Anayasa mahkemesinde de yarı yarıya ise hak ve özgürlükler temelinde olaylara bakan ve kendisini atayana minnet borcunu kelamdan çıkmayarak ödeyen yargıçlar ,bizlerin yapacağı daha çok işimiz var demektir .
Çalışmaya devam etmek ve ümitsizliğe kapılmamak gerekir.
Hatırlatmada fayda var.
Üç yıl evvel ki açıklamamız da şunları söylemiştik:
Kamuoyuna Duyurumuzdur
686 sayılı KHK ile akademisyenlerin tasfiyeye tabi tutulduğunu,tasfiye edilen akademisyenlerin bilimsel liyakat,akademik özgürlük ve özerklik unsurlarını benimsemiş,anayasal demokrasiyi savunan biatı reddeden ,barış isteyen akademisyenler olduğunu görüyoruz.
Bu yapılanların hiçbir halde izahı yoktur.
Bilim insanlarının yerlerde sürüklendiği,tartaklandığı,cüppelerinin çiğnendiği manzaraları hafızalarımızdan silinmeyecek.Yapılanların akademisyenlerin şahsında özgür ve bilimsel akla,bilim üreten üniversitelere ve gelecek jenerasyonlarda dehşet yaratmaya yönelik olduğunu da görüyoruz.
Akademisyenlerin terör örgütleri ile irtibatlandırma gayreti beyhude bir uğraş olup,bu maya tutmayacaktır.
Eğilip bükülmeyen ,onurlu akademisyenlerimizin önünde hürmetle eğiliyor,dayanışma ve birlikte çaba ile yapılan yanlışların düzeltileceğine inanıyoruz.”
