Gürsel kararında bir tabirin terörle temaslı bir suçlamaya mevzu edilebilmesi için şiddete ve isyana davet mahiyetinde olması kaidesini arayan ve “Bir kimsenin terör örgütü ile ilişkili cürümler nedeniyle hakkında soruşturma yapılan şahıslarla görüşmüş olması tek başına suçlamaya bahis edilemez” diyen AYM, Sabuncu’ya verilen cezanın münasebetinde bunları görmezden geldi.
Anayasa Mahkemesi, gazetemiz eski müellif ve yöneticilerinin haber, yazı ve manşetlerden tutuklanmasını “hukuka uygun bulduğu” kararının gerekçesiyle bir gazetenin yayın siyasetinin topyekûn suçlanmasının önünü açtı. Yüksek mahkemenin Kadri Gürsel’e ait verdiği hak ihlali kararı ile öbür Cumhuriyetçilerin tutuklanmasını savunduğu münasebeti ise birbiriyle çelişki yarattı. Gürsel kararında, bir tabirin terörle temaslı bir suçlamaya husus edilebilmesi için şiddete ve isyana davet mahiyetinde olması koşulunu arayan mahkeme, Murat Sabuncu kararında tutuklama için “terör örgütleri lehine algı oluşturma” argümanını kâfi buldu. Gürsel kararında “Bir kimsenin terör örgütü ile temaslı cürümler nedeniyle hakkında soruşturma yapılan bireylerle görüşmüş olması tek başına suçlamaya mevzu edilemez” diyen AYM, gazetemiz eski genel yayın direktörü Murat Sabuncu’nun FETÖ soruşturması yürütülen iki bireyle mesleksel faaliyet kapsamında görüşmesini ise cürüm belirtisi olarak gördü.
|
BAŞKAN ARSLAN’DAN MUHALEFET ŞERHİYLE UYARI AYM’nin bu kararına karşı Lider Zühtü Arslan, tutuklamaların hak ihlali olduğunu belirterek muhalefet şerhinde şu ihtarda bulundu: “Öncelikle belirtmek gerekir ki, bir gazetenin yayın siyasetinin değişmesi tek başına rastgele bir suçlamaya husus olamaz. Değiştiği söylenen yayın siyasetinin sistematik olarak terör ve şiddeti övmeye, terör örgütlerine yasal göstermeye yönelik olduğunun gösterilmesi durumunda sorumluların suçlanması kelam konusu olabilir. Muhakkak bir vakit diliminde gazetenin kimi manşetlerinin, haberlerinin ve köşe yazılarının seçilerek alt alta sıralanması sonucunda müracaatçıların kategorik biçimde suçlanması mümkün değildir. Bu formda kategorik ve toptancı bir yaklaşım gazeteciliğin alanını daraltacak, bilhassa basın özgürlüğü üzerinde caydırıcı bir tesire yol açacaktır. Kuşkusuz, somut müracaata husus yayınlar ortasında şiddeti ve terör örgütünü destekleyici mahiyette, münasebetiyle kabahat teşkil edebilecek münferit yayınlar da olabilir. Bu durum tek başına gazetenin sistematik olarak terör örgütlerini yasallaştıracak formda yayın siyasetini değiştirdiğini ispatlamak için kâfi değildir. Ceza sorumluluğunun kişiselliğine ait anayasal ve yasal düzenlemeler ile AYM’nin kararı karşısında, soruşturma makamları, gazetenin imtiyaz sahibi pozisyonunda olan müracaatçıların (Vakıf üyeleri) sorumluluğunu, tutuklamaya bahis cürümlerle nasıl bir temas içinde olduklarını ortaya koyabilmiş değillerdir.” |
Skandal gerekçe
Sabuncu’nun manşet, haber ve yazılar nedeniyle tutuklanmasını hukuka uygun bulan AYM, Sabuncu’nun hakkında FETÖ soruşturması yürütülen eski Gazeteciler ve Müellifler Vakfı Lider Yardımcısı E.T.A. ile eski hâkim M.E. ile telefon görüşmesi yapmakla suçlandığını anımsattı. Münasebette, tutuklama şöyle savunuldu:
“Soruşturma makamlarınca; müracaatçının gazetedeki pozisyonu gözönüne alınarak suçlamaya husus edilen ve müracaatçının sorumlu olduğu belirtilen periyotta gazetede yayımlanan haber, yazı ve manşetler ile müracaatçının toplumsal medya paylaşımlarında (Cumhuriyet gazetesinde yaşanan radikal yayın siyaseti değişikliği ve suçlamaya mevzu edilen öteki tüm haber, yazı ve manşetler doğrultusunda) eleştirel olma ve haber yapmanın ötesinde süreklilik arz edecek biçimde devletin PKK ve FETÖ/ PDY’ye karşı verdiği çabayı zayıflatacak yayınlar yapıldığı, bu yayınlarda toplumu kamplaştırmaya yönelik bildiriler verildiği, anılan örgütlerin pak ve mağdur olarak gösterilmeye ve lehlerine algı oluşturulmaya çalışıldığı, böylelikle müracaatçıya yüklenen hatanın işlendiği istikametinde tutuklama için gerekli olan kuvvetli belirtinin bulunduğu sonucuna varılmasının keyfi ve temelsiz olduğu söylenemez. Somut olayda müracaatçının tutuklanmasının hukuksal olmadığı savı incelendiğinde müracaatçının cürüm işlemiş olabileceğinden şüphenilmesi için inandırıcı kanıtların bulunduğu, ayrıyeten olayda tutuklama nedenlerinin mevcut olduğu ve tutuklamanın ölçülü olduğunun söylenebileceği sonucuna varılmıştır.”
