Turan, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın 24 Haziran 2018’de direkt halk tarafından seçilmesiyle hayata geçen Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne ait değerlendirmelerde bulundu.
Bir dayatmadan değil muhtaçlıktan doğan Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin, yapılan referandum sonucuna nazaran millet iradesi temel alınarak hayata geçirildiğini hatırlatan Turan, Türkiye’nin yürüyüşüne güç katan yeni sistemin külliyen bir halk kazanımı olduğunu lisana getirdi.
“Dünyada halklar, hiçbir demokratik kazanımını geri vermemiştir.” diyen Turan, Türkiye için sistem tartışmalarının artık geride kaldığını, eski parametrelerle yeni sistemin okunamayacağını vurguladı.
Dünyanın evrildiği, dengelerin yine belirlendiği bir devirde olunduğuna, Türkiye’nin de değerli süreçler yaşadığına dikkati çeken Turan, şöyle devam etti:
“Bunu âlâ okumak ve bu doğrultuda ataklar yapmak gerekiyor. CHP’nin öncülük ettiği 367 krizini, uzun vakit Cumhurbaşkanı seçilememesini ve bunun maliyetlerini hatırlıyoruz. Yeniden birtakım muhalefet kanadından gelen ‘Cumhurbaşkanını halk seçmeli’ davetini hatırlayalım. Tüm bunlar da göz önünde bulundurularak bu adım adeta bir muhtaçlıktan atıldı. Bir eksiklik, aksaklık varsa alışılmış ki tespit edilerek düzeltilir. 1 yıllık süreçteki deneyimler ve uygulamalar masaya yatırılarak gerekli görülen adımlar güçlü bir iradeyle atılır lakin bu sistem siyasi arbedelere ve gereksiz polemiklere heba edilecek bir bahis değil.”
Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin, kimilerinin argüman ettiği üzere tıkanıklık getiren bir sistem olmadığını söz eden Turan, şunları kaydetti:
“Yeni sistem bilakis daha süratli karar alınabilen, yeniliklere daha süratli adapte olunabilen, insan değerlerini ve bedellerini daha faal ve daha verimli kullanabildiği reformist bir idare sistemi. Eski sisteme dönme talepleri büsbütün arka niyetli, hükümet olmadan hükmetmeye alışmış vesayet sevdalılarının gündem oluşturma uğraşlarıdır. Özetle eski sistem eskide kaldı, yeni sistemde revize her vakit mümkün. Ayrıyeten sistem tartışmalarından evvel uygulamada risk almayan, ahenk ve geçiş sürecinin hakkını veremeyen, yeni sürece ayak uyduramayan bürokratın ve siyasetçinin kendisini değerlendirmesi lazım. Yeni sistem güçlü profilli siyasetçilerin ve risk alan bürokratların varlığını zarurî kılar.”
